Η Κατερίνα Δαβέτα είδε την εξουσία και την επιβολή να χορεύουν tango σε ένα μπαρ της δεκαετίας του 80.

Όλα εκτυλίσσονται σε ένα μπαρ (όπως φανερώνει και ο τίτλος του έργου του Περικλή Κοροβέση) κάπου στο κέντρο της Αθήνας, τη νοσταλγική δεκαετία του ’80.

Το έργο ξεκινάει με τον Φώντα, ιδιοκτήτη του ομόνυμου bar, να μαζεύει με σκοπό να κλείσει το μαγαζί, όταν χτυπάει την πόρτα ο Λάκης (όπως  μας ενημερώνει προκαταβολικά ο πρώτος). Με χαμηλό τόνο φωνής και λίγο δύσκολη άρθρωση, μας συστήνεται ο δεύτερος, αποτυχημένος θεατρικός συγγραφέας και επιστήθιος φίλος του Φώντα από παιδιά. Οι δυο τους ξεκινούν μια συζήτηση άλλοτε έντονη, άλλοτε μάταιη, άλλοτε νοσταλγική, η οποία θα διαρκέσει μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

Η εναλλαγή των συναισθημάτων από τον τσακωμό, στην ονειροπόληση, και από τη σκληρή κριτική στην αγάπη, τους συνοδεύει καθόλη τη διάρκεια της βραδιάς, σα να παρακολουθούμε τη σχέση μιας ολόκληρης ζωής σε μια νύχτα.  Σαν οι δυο τους να « χορεύουν» ένα διαρκές tango μεταξύ εξουσίας και επιβολής, αλλά και επιτυχίας μαζί με αποτυχία.

Ο σκηνοθέτης Σπύρος Μιχόπουλος φαίνεται να έχει δώσει στο υποκριτικό δίδυμο ελευθερία κινήσεων, ενώ ο ίδιος με τη ματιά του βοηθάει στη διατήρηση του καλού ρυθμού σε όλη τη διάρκεια της παράστασης (μιάμιση ώρα χωρίς διάλειμμα).

Σε αυτό βέβαια συνηγορεί και η εξαιρετική χημεία των δυο ηθοποιών, που δίνουν σάρκα και οστά στους χαρακτήρες τους.  Ο Κώστας Κονταράτος ως Λάκης, δίνει μια γήινη υπόσταση στον ήρωα του, έναν άνθρωπο φαινομενικά συμβιβασμένο με την καθημερινότητά του. Χωρίς ιδιαίτερες υπερβολές, πείθει  ως πετυχημένος επιχειρηματίας που έχει πάθη, όσο και αν προσπαθεί να τα κρύψει. Ένα από αυτά είναι η λαχτάρα του να επιστρέψει στο θεατρικό σανίδι (πρώην ηθοποιός). Ο Χρήστος Αυλωνίτης ως Λάκης, ενώ η είσοδός του αρχικά με «μούδιασε», κατάφερε να με συγκινήσει και να με καθηλώσει. Ένας ταλαντούχος μεν, αποτυχημένος θεατρικός συγγραφέας δε, φλερτάρει συνέχεια με τα πάθη του, με το περιθώριο, αλλά και με τη ρομαντική πλευρά που κρύβουμε όλοι μέσας μας: αυτή του παιδιού που κάνει ταξίδια με την φαντασία του και πάντα ονειρεύεται.

Τέλος, το λιτό σκηνικό παραπέμπει σε μπαρ της δεκαετίας του ’80, και ο θεατής αισθάνεται μια απόκοσμη νοσταλγικότητα, πράγμα που υπερθεματίζουν οι μουσικές επιλογές.

Η παράσταση είναι μικρή σε διάρκεια, αλλά η διαχρονικότητα του κειμένου της, οι εξαιρετικές ερμηνείες και η ευφυής σκηνοθετική ματιά, αποτελούν το τρίπτυχο της επιτυχίας της.

 

Μην την χάσετε!

Παραστάσεις κάθε Δευτέρα και Τρίτη 21:00 στο θέατρο Άβατον (Ευπατριδών 3, Γκάζι)

Παραστάσεις έως και την Τρίτη 28 Μαΐου

Πληροφορίες – κρατήσεις: 21 03412689

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“