των HashArt theater group βασισμένο στον ‘Γλάρο’ του Άντον Τσέχοφ
“Αυτό είναι το θεατράκι μας. Σκηνικό κανένα, μονάχα η θέα της λίμνης. Και έρωτας…Πόσος έρωτας…” Μια παράσταση για τα πάθη του έρωτα και της δημιουργίας βασισμένη στον Γλάρο του Α.Π. Τσέχοφ και κείμενα των Άκη Δήμου, Γιώργου Χειμωνά, Laurent Gaude, Γιάννη Ευσταθιάδη, Sarah Kane, Γιάννη Πάνου, Σπύρου Σταυρόπουλου, Χαβιέρ Μαρίας, Henriette Vogel, Μ. Αντωνόπουλου, περιοδικό Vita.gr…κλπ
Μετάφραση/Δραματουργική σύνθεση: HashArt theater group – Κώστας Μπάρας
Μέσα σ’ αυτά τα εντελώς ανεξάρτητα μεταξύ τους διηγήματα, κυριαρχεί ο πόνος της υπαρξιακής μοναξιάς και η αναμέτρηση των ηρώων με το φόβο αλλά και την βεβαιότητα του θανάτου, δοσμένα με την ειλικρινή και τρυφερή ματιά αυτού του μεγάλου ανατόμου της ανθρώπινης ψυχής
*Ευχαριστούμε θερμά την Tanweer Studios Greece, τον Παναγιώτη Μαφούτση, την Δόμνα Λεοντακιανάκου και τον Βαγγέλη Αργυρό για την ηχογράφηση μέρους της παράστασης.
Οι ιστορίες με τη σειρά που παρουσιάστηκαν:
«Από την τραγωδία ενός προσώπου» Τάσος Τσιλίκουνας και χορός «Έχω τόσα πολλά να σας πω» Γιώτα Σταυράκου, Κρυσταλλένια Περάτη,Θεόφιλος Μαΐλης, Γιώργος Αγόρογλου και χορός «Ο άνθρωπος με το λουλούδι στο στόμα» Βαγγέλης Μαλλιαρίδης, Νίκος Μακρής «Η δασκάλα Μπογκαρμέ» Ροδούλα Δαραβέλα, Άρτεμις Τσιντάρη, Τζένη Δεληγιάννη, Τάσος Τσιλίκουνας και χορός «Το τρένο σφύριξε» Θεόφιλος Μαΐλης, Ειρήνη Σιταρά, Βαγγέλης Μαλλιαρίδης, και χορός «Δύο κρεβάτια για δύο» Γιώργος Αγόρογλου, Ροδούλα Δαραβέλα, Βαγγέλης Μαλλιαρίδης, Γιώτα Σταυράκου, Κρυσταλλένια Περάτη, Τάσος Τσιλίκουνας «Κάποιος πέθανε στο ξενοδοχείο» Άρτεμις Τσιντάρη, Τζένη Δεληγιάννη, Θεόφιλος Μαΐλης, Ειρήνη Σιταρά, Γιώτα Σταυράκου, Νίκος Μακρής και χορός «Συνομιλία με τη μητέρα» Τάσος Τσιλίκουνας, Κρυσταλλένια Περάτη
*Εισαγωγή: “Στον αέρα” της Αναστασίας Μπούκα Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Υρώ Φαλιά, Χριστόφορος Τάχιας “Στο συνεργείο” του Ανδρέα Υφαντή Τρία αδέλφια δουλεύουν μαζί στο συνεργείο που έχει στήσει ο πατέρας τους. Τα ηνία τα έχει αναλάβει ο μεγαλύτερος από τους τρεις. Οι άλλοι δύο είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν περισσότερο και να υπομένουν τον εκρηκτικό και απότομο χαρακτήρα του μεγαλύτερου. Όταν ένα μεγάλο χρηματικό ποσό θα πέσει τυχαία στα χέρια τους, η ένταση θα ανέβει και θα κάνουν πράγματα που θα μετανιώσουν… Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Χρήστος Κοντογεώργος, Γιάννης Πεκλάρης, Γιάννης Δημόπουλος, Φώτης Βογιατζής “Αποκλειστικό” της Όλγας Φλώρου Μια δημοσιογράφος, σε δύσκολη φάση της καριέρας της, βρίσκεται ξαφνικά μπροστά σε μια μεγάλη ευκαιρία. Να κάνει το μεγάλο ‘αποκλειστικό’ που θα την απογειώσει επαγγελματικά. Θα πρέπει να θυσιάσει μια νέα άγνωστη κοπέλα και να την παραδώσει στα χέρια του ‘φίλου’ της. Δύσκολη απόφαση… Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Τζένη Τριανταφυλλίδου, Σοφία Ελευθερίου, Γιάννης Δημόπουλος “Ο κήπος” της Μάνθας Μάκκα Δύο αγαπημένες αδελφές ζουν μαζί σε ένα μικρό σπίτι με όμορφο κήπο. Είναι αρκετά διαφορετικές μεταξύ τους. Η μία πολύ κοινωνική, η άλλη κλεισμένη στον εαυτό της. Η μία διασκεδάζει βγαίνοντας έξω με παρέες, η άλλη φροντίζοντας συνέχεια τις τριανταφυλλιές της και γράφοντας το ημερολόγιό της. Στη ζωή τους θα μπει ξαφνικά ο Πάνος. Συμπαθεί πολύ τη μία αλλά φέρνει και ένα μήνυμα για την άλλη. Το βράδυ που θα βρεθούν και οι τρεις μαζί στο σπίτι όλα θα αλλάξουν… Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Χρήστος Κοντογεώργος, Λίλιαν Μπαλατσού, Λαμπρινή Πασχέντη “Ο έρωτας στα χρόνια του κορωνοϊού” της Ευαγγελίας Μπρούστα Μια δυναμική γυναίκα που θέλει να εξελιχθεί επαγγελματικά, δεν μπορεί ταυτόχρονα να φροντίζει και την μητέρα της, για αυτό και της παρέχει διαμονή σε έναν πολύ καλό οίκο ευγηρίας. Η κυρία Άιρις, λοιπόν, ερωτεύεται τον κύριο Μπιλ που μένει και αυτός στον οίκο. Οι δυο τους θα πάνε κόντρα στους περιοριστικούς κανόνες της πανδημίας που επιβάλλουν απομόνωση και θα καταφέρουν να είναι μαζί. Τα κοινωνικά στερεότυπα που κουβαλούν τα παιδιά τους όμως, δύσκολα θα τα σπάσουν… Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Σωτηρία Γραβάνη, Χριστόφορος Τάχιας, Υρώ Φαλιά, Μαρία Αρναουτάκη “Τρέξε” της Εύης Ιωαννίδη Μια γυναίκα ζει μόνη της στην ερημιά. Έχει τους δικούς της δαίμονες για παρέα. Μια νέα άγνωστη κοπέλα θα ‘εισβάλλει’ ξαφνικά στο σπίτι της και θα της ζητήσει να την φιλοξενήσει. Καμιά δεν είναι σε θέση να εξηγήσει στην άλλη τους λόγους που βρίσκεται εκεί. Καμιά δεν ξέρει τι μπορεί να έχει κάνει η άλλη. Ξέρουν μόνο ότι χρειάζονται αυτήν την απομόνωση και για να την έχουν θα πρέπει να συγκατοικήσουν. Οι αποκαλύψεις δεν θα αργήσουν… Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Μαρία Αρναουτάκη, Ματίνα Βαλκάνη “Η χορεύτρια” της Κωστούλας Μπαλάσκα Μια γυναίκα από την Ουκρανία ζει στην Ελλάδα σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Ξαφνικά βρίσκεται κατηγορούμενη για έναν φόνο που δεν διέπραξε. Ο ανακριτής είναι πεπεισμένος από την αρχή ότι αυτή είναι η δολοφόνος του άντρα που βρέθηκε νεκρός δίπλα της. θα καταφέρει να αποδείξει την αθωότητά της ή θα καταδικαστεί μόνο και μόνο επειδή δεν είναι ελληνικής καταγωγής; Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Φώτης Βογιατζής, Καλλιρόη Μαγκανά “Σπασμένη φύση” της Αριστέας Κακουράκη ‘Αγόρι’ με το ζόρι. Όχι γιατί γεννήθηκε έτσι. Όχι γιατί το επέλεξε. Αγόρι γιατί του το επέβαλλαν. Ο μοναδικός συγγενής που έχει απομείνει για να αναγνωρίσει στο νεκροτομείο τον πατέρα του που έχει φύγει από τη ζωή, Όσα δεν ειπώθηκαν ποτέ, είναι ευκαιρία να ειπωθούν, μιας και τώρα το ‘αγόρι’ δεν φοβάται. Ο φόβος του κείτεται μπροστά του, στο κρεβάτι του νεκροτομείου… Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Ματίνα Βαλκάνη, Σοφία Ελευθερίου, Τζένη Τριανταφυλλίδου, Φώτης Βογιατζής *Φινάλε: “Στον αέρα” της Αναστασίας Μπούκα Ένας δημοφιλής ραδιοφωνικός παραγωγός κάνει άλλη μία βραδινή εκπομπή με εξομολογήσεις ακροατών. Συζητούν για τα πιο ένοχα μυστικά τους. Απρόσμενα, αυτό το βράδυ θα τηλεφωνήσει ένας ακροατής για να μιλήσει για ένα μυστικό όχι μόνο δικό του… Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Γιώργος Σιάννος, Χριστόφορος Τάχιας, Υρώ Φαλιά *Το “Στον αέρα’ της Αναστασίας Μπούκα, χρησιμοποιήθηκε σαν σύνδεση όλων των ιστοριών για τις ανάγκες της παράστασης, Το αρχικό κείμενο είναι η εισαγωγή και το φινάλε, ενώ τα ενδιάμεσα γράφτηκαν από την Ειρήνη Δερμιτζάκη και τον Σωτήρη Δούβρη. **Ανάμεσα από τις ιστορίες ακούγονται κείμενα του Ζαν Πολ Σαρτρ
Ένας θίασος ερασιτεχνών και απείθαρχων ηθοποιών που κάνει πρόβα σε ένα έργο μυστηρίου. Μία σκηνοθέτις που δεν μπορεί να πληρώσει δικαιώματα για το έργο. Ένας τεχνικός που είναι εκεί για να δημιουργεί και όχι να λύνει προβλήματα αφού δεν ξέρει τί θα πει θέατρο. Μία συγγραφέας που έχει γράψει ένα έργο μυστηρίου και δεν θυμάται την αλληλουχία, τη συνέχεια και την εξέλιξη του έργου της. Όλα αυτά συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα συνεύρεσης στη θεατρική σκηνή και κάνουν τη θεατρική πράξη τόσο αποκαλυπτική στο κοινό, που ακόμη και αυτό το φανατικό και πιστό κοινό της ομάδας των ηθοποιών, είναι έτοιμο να συμμετάσχει! Να κάνει πρόβα. Να πάρει τη θέση των ηθοποιών! Ένα έργο γεμάτο απρόοπτα, και τόσο αποκαλυπτικό για τη θεατρική πράξη που δείχνει με τραγελαφικό τρόπο, την αθέατη πλευρά του θεάτρου. Μια σειρά ευτράπελων και απρόβλεπτων συμβάντων συνθέτουν μια κωμωδία καταστάσεων σ’ ένα ευχάριστο έργο. Ένας κόσμος γεμάτος ανατροπές, σταματήματα, λάθη και έντονη προσπάθεια για να επιτευχθεί ο στόχος. Να ανέβει το έργο και να καταφέρουν όλοι να ανταπεξέλθουν! Θα τα καταφέρουν; Θα μπορέσει η παράσταση να συνεχιστεί;
“Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι” του Τέννεσση Ουίλλιαμς
“Η παράσταση είναι βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Τενεσί Ουίλιαμς. Η ανθρωποφαγία αλλά και η επιβίωση από αυτήν είναι η βάση της αναζήτησης. Η παράσταση ξεκινάει σαν πείραμα – η ίδια η αναζήτηση γίνεται θεατρική συνθήκη. Έχουμε από τη μία τον κόσμο της κυρίας Βέναμπλ, καθηλωμένο στη δική της εικόνα περί επιτυχίας και ηθικής στη ζωή. Έχει ορίσει αυτόν τον κόσμο μέσα από τον γιο της , τον Σεμπάστιαν, που δε ζει πια. Οι γιατροί ψάχνουν να μάθουν την αλήθεια, παρατηρούν, ρωτάνε και βγάζουν συμπεράσματα – έχοντας πάντα στο μυαλό τους πώς θα κερδίσουν χρήματα από τη Βέναμπλ. Στην πορεία εμφανίζεται η Κάθριν η ξαδέλφη του Σεμπάστιαν, το σκηνικό αλλάζει, ο θίασος κάνει ένα διάλειμμα αφήνοντας τον χαρακτήρα της Κάθριν να ξεδιπλώσει τη δική της εκδοχή για τον θάνατο του ξαδέρφου της αλλά και για τη μυστηριώδη ζωή του. Αυτή η συνθήκη οδηγεί σε μια κατά μέτωπο σχέση με το κοινό, όπου όλοι παίζουν θέατρο μέσα στο θέατρο, για να έρθει η αναπόφευκτη σύγκρουση σώμα με σώμα μέσα στην αρένα θεάτρου/ζωής. Τι έγινε ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι; Ποιος κατέχει την αλήθεια; Τι εξυπηρετεί η αλήθεια; Πόσο απάνθρωπες μπορεί να είναι οι σχέσεις; Πώς ζει κανείς μέσα από κάποιον άλλον; Αυτός ο “άλλος” ποιος υπήρξε;
‘Τι είναι η ζωή των περισσότερων ανθρώπων; Μια σειρά από συντρίμμια’ λέει η κυρία Βέναμπλ. Αυτά τα συντρίμμια κρύβουν ιστορίες. Ας σκεφτεί ο καθένας τις δικές του ιστορίες κι ας “παίξουμε” επί σκηνής μήπως και ξορκίσουμε σκοτάδια.”
Με τα μάτια εξερευνώ
Με τα αυτιά αφουγκράζομαι
Με τη μύτη ανακαλώ
Με τα χέρια ανακαλύπτω
Με το στόμα γεύομαι τη ζωή! (οι συνειρμοί είναι ελεύθεροι για τον καθένα)
Με την ψυχή υπάρχω. Η ψυχή μου είναι αυτή που αλυχτά στο θάνατο και
προσπαθώ να κρατηθώ στη ζωή ΜΕ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ! Άλλοτε με μπουνάτσες, άλλοτε
με κατακλυσμούς, άλλοτε με πολέμους, τα ταξίδι συνεχίζεται! Οι μόνοι μου
σύντροφοι τα όνειρα και οι ελπίδες. Οι ανάσες που με κρατούν στη ζωή.
Γιατί όταν θα πάψουν, δεν θα υπάρχω πια.
Η παράστασή μας. Ο αιώνιος κος Άνθρωπος! Αυτός που βλέπει ψηλά (άνω θρώσκει) αγωνίζεται, καρδιοχτυπά και κρατιέται πάντα στη ζωή με τα δόντια. Αυτός
που είναι καμωμένος από το υλικό των ονείρων και τόσο γήινος που γίνεται ένα με το χώμα. Αυτός που βρίσκει το θάρρος να ξαναπροσπαθήσει, αρκεί να έχει κάτι να κάνει, κάποιον να αγαπά και κάτι για να ελπίζει!
Επιμέλεια κοστουμιών: Χρυσούλα Παπαδοπούλου (με τη βοήθεια όλης της ομάδας)
Σχεδιασμός και υλοποίηση βίντεο παράστασης: Όλη η ομάδα Μοντάζ- επεξεργασία: Γιώργος Φιλιππόπουλος Βίντεο Δημοσιογράφου: Ionian Channel- Κώστας Μαρσέλης
*Ευχαριστούμε πολύ τους: Γιάννη Καλατζόπουλο για την ελεύθερη απόδοση του κειμένου, τον Πάνο Τσαπάρα για την πρωτότυπη έμπνευσή του, τη Νατάσα Ράγιου για την πολύτιμη βοήθεια και υποστήριξή της, την Έλλη Πρόκου που μας έδωσε λύση στην εναγώνια αναζήτηση παιδιού, και τέλος τον μικρό Βασίλη Εικοσιπένταρχο που με την ευγένεια και το ταλέντο του, μας έδωσε ελπίδες για το μέλλον των Ανθρώπων!
με κείμενα των Γούντι Άλεν, Ντάριο Φο – Φράνκα Ράμε, Ρεμί Ντε Βος, Κωστή Μποσταντζόγλου
Έχοντας περάσει -όλοι μας- πολλές ταλαιπωρίες τα τελευταία χρόνια, αισθανθήκαμε ως ομάδα την ανάγκη να γελάσουμε. Να γελάσουμε πολύ! Κι είπαμε φέτος,
ν’ ανεβάσουμε μια κωμωδία. Και με το που το είπαμε, σκεφτήκαμε: «γιατί μία και όχι τέσσερις!» Με χαρά λοιπόν, σας παρουσιάζουμε τέσσερις κωμωδίες, διαφορετικών συγγραφέων, από τέσσερις διαφορετικές χώρες και διαφορετικές δεκαετίες, με κοινό παρονομαστή τον κίνδυνο που κρύβεται πίσω απ’ το φαινομενικά ανέφελο κλίμα των ερωτικών σχέσεων και που αρκετές
φορές μπορεί ν’ αποδειχθεί μοιραίος. Στη σκηνή θα παρελάσουν τα έργα:
«Ωραίος και σέξι» του Γούντι Άλεν, «Ελεύθερο Ζευγάρι» των Ντάριο Φο -Φράνκα Ράμε, «Μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος» του Ρεμί ντε Βος και «Ελέφας» του Κωστή
Μποσταντζόγλου.
Καταλήγουν, άραγε, τα ζευγάρια να θυμίζουν συνευρέσεις δολοφόνων;
Βλέποντας μια γυναίκα κι έναν άντρα, αναρωτιόμαστε ποτέ ποιος θα σκοτώσει πρώτος τον άλλο;
Η Λίζα και ο Ζιλ ζουν μαζί από πολύ παλιά. Συνεπεία μιας πτώσης, ο Ζιλ παθαίνει αμνησία. Πρέπει να τα ξαναμάθει όλα απ’ την αρχή, να ανακαλύψει εκ νέου την προσωπικότητα και το παρελθόν του. Ανήσυχος, ακούει τη Λίζα να σκιαγραφεί το φανταστικό πορτρέτο του ίδιου του του εαυτού, της συντροφικότητάς τους, του
έρωτά τους που έχει επιβιώσει…
Κι αν κάποιος απ’ τους δυο λέει ψέματα; Και αν αυτά τα τρυφερά λόγια αγάπης προοιωνίζονται μια λυσσαλέα σύγκρουση;
Το κορυφαίο αυτό έργο έχει ως αφορμή τη συμπλοκή δυο εντεκάχρονων παιδιών σ’ έναν τόπο παιχνιδιού, σε μια παρισινή πλατεία. Το έργο περιγράφει τη συνάντηση, σ’ ένα αστικό διαμέρισμα, των δύο ζευγαριών που καλούνται να συζητήσουν τον τσακωμό των παιδιών τους, με τρόπο ώριμο και πολιτισμένο. Κατά τη διάρκεια της βραδιάς οι γονείς χάνουν τον έλεγχο, με αποτέλεσμα να αρχίσουν να συμπεριφέρονται οι ίδιοι σαν “παιδιά”. Καθώς κανείς από τους τέσσερις δεν αντέχει να αναλάβει το δικό του μερίδιο ευθύνης, οι χαρακτήρες συγκρούονται, εφευρίσκουν συμμάχους και ανακαλύπτουν τον εχθρό στο ίδιο τους το σπίτι. Τελικά θα εκραγούν, αναδεικνύοντας ως νικητή τον θεό της σφαγής.
“Άμλετ ο Β’” του Σαμ Μπόμπρικ – “Να ζει κανείς ή να συζεί” του Λώρενς Κάσλερ
Το πιο ιδιαίτερο και πιο διασκεδαστικό είδος κωμωδίας είναι η παρωδία. Όταν γίνεται και πάνω σε κλασσικά “σοβαρά” έργα είναι ακόμα πιο απολαυστική γιατί τα συστατικά της επιτυχίας είναι έτοιμα. Άλλωστε η κωμωδία είναι διαφορετική ματιά στα ίδια θέματα!
Στην περίπτωση μας λοιπον ο Άμλετ έχει δίλλημα ακόμα και για το πόσο μπουρμπουάρ θα δώσει στον υπηρέτη που του φέρνει γράμμα, η λίμπιντο της Γερτρούδης έχει χτυπήσει κόκκινο, ο Κλαύδιος έχει ερωτευτεί τον θρόνο του και η Οφηλία καπνίζει ότι φυτρώνει από τη γη! Ταυτόχρονα τέσσερις θεατές παρακολουθούν την παράσταση γιατί κάθε άνθρωπος της τάξης τους πρέπει να παίρνει μια δόση θεάτρου τον μήνα. Είναι must!
Στις 13 Ιουλίου του 1793, η υπέρμαχος της δημοκρατίας Σαρλότ Κορντέ, μη αντέχοντας την αιματοχυσία και την τρομοκρατία που δημιούργησε η ίδια η επανάσταση, δολοφονεί μέσα στην μπανιέρα του τον επαναστάτη Ζαν Πωλ Μαρά «Θα σκοτώσω έναν, για να σωθούν εκατό χιλιάδες» είπε… Τα τελευταία χρόνια της ζωής του (1803-1814) ο μαρκήσιος Ντε Σαντ νοσηλεύεται στο ψυχιατρείο του Σαραντόν, όπου ανεβάζει έργα του με τους τροφίμους, για θεραπευτικούς λόγους, με κοινό την
αριστοκρατία του Παρισιού. Το 1964 ο Πέτερ Βάις, πλέκει σ’ ένα μοναδικό ιστορικό, πολιτικό, φιλοσοφικό και υπαρξιακό έργο, στοιχεία απ’ όλες αυτές τις ιστορικές πραγματικότητες κάνοντάς μας να αναρωτηθούμε: με τι είναι στρωμένος ο δρόμος της επανάστασης; Ποια κίνητρα μας ωθούν στο να επαναστατήσουμε; Ξέρουμε πάντα ποιον πολεμάμε; Ποιον εξυπηρετούμε με κάθε επαναστατική μας απόπειρα και ποιον δικαιώνουμε; Μήπως, πριν ενωθούμε για να χτυπήσουμε τον εχθρό μας, πρέπει να γνωρίσουμε λίγο καλύτερα την ιστορία μας; Και
πριν ξεκινήσουμε να αλλάξουμε όποιον και ό,τι μας καταδυναστεύει, μήπως θα πρέπει να μάθουμε, να αλλάξουμε και να υπερβούμε τον ίδιο τον εαυτό μας;
Μαρία Ζερβού
Διδασκαλία/σκηνοθεσία/διασκευή Μαρία Ζερβού
Σκηνικά/επιμέλεια κοστουμιών: Ελένη Ζαφειροπούλου (μαθήτρια του εργαστηρίου σκηνογραφίας της Καταπactής που δίδαξε η Μαρία Φιλίππου)
Βοηθός σκηνογράφου: Τζένη Κουτσούκου (μαθήτρια του εργαστηρίου σκηνογραφίας της Καταπactής που δίδαξε η Μαρία Φιλίππου)
Σχεδιασμός φωτισμών/χειρισμός: Μαντώ Ηλιοπούλου, Παναγιώτης Μπάκας, Αλέξανδρος Παναγόπουλος, Χριστίνα Παπακωνσταντίνου, Ζήσης Σταμάτης, Θανάσης Τομαράς (μαθητές του εργαστηρίου σχεδιασμού θεατρικών φωτισμών της Καταπactής που δίδαξε η Κατερίνα Μαραγκουδάκη)
Μουσική επιμέλεια/στίχοι/χορογραφίες: Μαρία Ζερβού
Διασκευή από το βιβλίο του Odin Dupeyron ”Και το παραμύθι δεν τελείωσε’
Σε μια εποχή που ο φόβος έχει φυτευτεί στο είναι μας, κυριαρχεί στη ζωή και την καθημερινότητά μας, εμείς οφείλουμε να σταθούμε όρθιοι και να επιλέξουμε το δρόμο της ζωής! Εγκλωβισμένοι στο κατασκευασμένο μύθευμα της οικονομικής κρίσης για χρόνια, μπήκαμε στο τούνελ της
πανδημίας covid και long covid, με ανυπολόγιστες συνέπειες. Αμέσως μετά βρισκόμαστε να παρατηρούμε μια βίαιη εισβολή στη γειτονιά μας, και ταυτόχρονα έχουμε τη δαμόκλειο σπάθη- της τουρκικής επιθετικότητας-πάνω απ΄ το κεφάλι μας, για τα νησιά μας. Την πατρίδα μας. Το φως μας. Πόσο φόβο να αντέξει η ανθρώπινη ψυχή;
Το ‘’παραμύθι’’ μας, ήρθε για να μας θυμίσει για άλλη μια φορά πως η ζωή είναι μια μεγάλη περιπέτεια κι αξίζει τον κόπο να τη ζούμε. Εμπιστεύσου. Παροτρύνει την πριγκίπισσα Οντάι ο συγγραφέας του έργου. Μέσα από την
οικουμενικότητά της, η ιστορία του παραμυθιού που δεν τελειώνει ποτέ, ήρθε για να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε την ουσία της ύπαρξής μας! Ήρθε να μας κάνει να πλημμυρίσουμε με αισιοδοξία και φως την καρδιά μας. Αυτήν την καρδιά που χτυπά για να μας κρατά ζωντανούς και ταυτόχρονα μας δίνει τα μηνύματά της, όποτε επιλέγουμε να την ακούσουμε.
Στο τέλος της ζωής, αυτό που μετανιώνουμε περισσότερο δεν είναι οι φορές που ριψοκινδυνέψαμε. Αυτό που γεμίζει τις καρδιές μας με τεράστια λύπη είναι οι φορές που δεν ριψοκινδυνέψαμε, οι φόβοι που δεν αντιμετωπίσαμε
και οι υπέροχες ευκαιρίες που αφήσαμε να περάσουν ανεκμετάλλευτες. Πέρα από το φόβο βρίσκεις την ελευθερία. Και η πριγκίπισσα Οντάι ανοίγει το δρόμο σε εμάς να την πλησιάσουμε έστω και για λίγο!
Πρόκειται για αποσπάσματα από τα έργα “Έξι μαθήματα χορού σε έξι εβδομάδες” του Ρίτσαρντ Αλφιέρι και “Δυο γυναίκες χορεύουν” του Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ ι Ζουρνέτ. Μέσα από τις σκηνές αυτών των δύο γλυκόπικρων έργων παρακολουθούμε την μοναξιά να σιγοτρώει την ψυχή των ηρώων. Από την άλλη, η ίδια η μοναξιά θα είναι και η αφορμή τους να έρθουν πιο κοντά. Κι όταν οι άνθρωποι έρχονται κοντά, η μοναξιά πάει σπίτι της…
Η κα Μαργαρίτα. Η κα Μαργαρίτα που είναι αυστηρή. Επιβλητική. Αυτή που θέλει να ελέγχει και ταυτόχρονα μισεί την αδικία. Αυτή που έχει ανάγκη να χειραγωγεί και να εξουσιάζει. Φέρεται τυραννικά στους μαθητές, όμως η αγωνία της είναι να τους εκπαιδεύσει. Να τους μυήσει στα μυστήρια της ζωής. Σε αυτά που δε μαθαίνουν συνήθως στο σχολείο. Τους παρακινεί να κάνουν μια μικρή προσπάθεια για να ξεπεράσουν το στάδιο των αγράμματων. Η κα Μαργαρίτα τους επισημαίνει ότι είναι υπεύθυνοι για το μέλλον της χώρας τους. Είναι η ίδια που μιλά για το πώς ο άνθρωπος κατακρεουργεί τη φύση και τα ζώα. Η υπαρξιακή αγωνία την κατακλύζει. Πόσο πολύ επιθυμεί αυτή η ετερόκλητη, αντιφατική ”φυσιογνωμία-σύμβολο” να αλλάξει τον κόσμο, αρχίζοντας από τους μαθητές της!! Άραγε το πετυχαίνει?
Χρυσούλα Παπαδοπούλου
Μετάφραση: Πάνος Κατέρης
Διδασκαλία ρόλων – σκηνοθεσία – μουσική επιμέλεια: Χρυσούλα Παπαδοπούλου
Σκηνογραφία -επιμέλεια κοστουμιών: Οι μαθητές του Ἑργαστηρίου σκηνογραφίας’ που δίδαξε ο Ντέιβιντ Νεγρίν στην Καταπactή: Ξένια Κούβελα, Εύα Κωνσταντάκου
Σχεδιασμός φωτισμών: Οι μαθητές του Ἑργαστηρίου σχεδιασμού θεατρικών φωτισμών που δίδαξε η Κατερίνα Μαραγκουδάκη στην Καταπactή: Μυγδαλιά Ανδρέου, Δανάη Κωνσταντέλλου
Σκίτσα διαφανειών: Στέφανος Γεωρτσἐκης
Μουσική σύνθεση: Δημήτρης Μαχαίρας(FakanasArtMusicSchool)
Μουσική για την Ιστορία 6 “Ἁντιγόνη εις του Μπάυρον το κορμί”: Πάνος Λασπάς
Σκηνογραφία -επιμέλεια κοστουμιών:Οι μαθητές του Ἑργαστηρίου σκηνογραφίας’ που δίδαξε ο Ντέιβιντ Νεγρίν στην Καταπactή: Λένα Γεωργιλά, Ιάσωνας Δότσος, Ελεωνόρα Καραβάνη
Σχεδιασμός φωτισμών:Οι μαθητές του Ἑργαστηρίου σχεδιασμού θεατρικών φωτισμών που δίδαξε η Κατερίνα Μαραγκουδάκη στην Καταπactή: Αγγελική Βασιλοπούλου, Ορέστης Ροβάκης
Κάμερα – μονταζ video παράστασης: Στέφανος Κοσμίδης
Φωτογραφίες: Ορέστης Ροβάκης
Ιστορία 1: “Του Έθνους μας συνέλευση” του Γιάννη Μπιρμπίλη
Έπαιξαν(με σειρά εμφάνισης): Χριστίνα Τζάνη – Η Μαυροκορδἀτος
Παναγιώτα Σταυράκου – Η Κολοκοτρώνης
Μαριλένα Γιαννακίτσα -Η Παπαφλέσσας
Πάνος Λασπάς – Φύλακας
Γεωργία Αμπατζόγλου – Η Ρήγας/Εύα Ανευλαβή
Αλίκη Βαρβαδούκα -Η Ραγιάς
Ιστορία 2: “Πρόβα παρέλασης” της Αγγελίνας Λάτση
Έπαιξαν (με σειρά εμφάνισης): Δανάη Κωνσταντέλλου – Μαίρη
Βαγγέλης Μαλλιαρίδης -Πατέρας
Ιστορία 3: “Το αγαλματάκι” του Κώστα Αγγελάκη
Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Γεωργία Αμπατζόγλου – Δέσπω
Χριστίνα Τζάνη – Βγένω
Βαγγέλης Μαλλιαρίδης -Δημητρός
Ιστορία 4: “Συλλογικές συμβάσεις” της Μαρίας Σπυράτου
Έπαιξαν (με σειρά εμφάνισης): Πάνος Λασπάς – Διευθυντής
Χριστίνα Τζάνη – Μαρίνα
Ιστορία 5: “Στυλιανή” του Κώστα Αγγελάκη
Έπαιξαν (με σειρά εμφάνισης): Βαγγέλης Μαλλιαρίδης – Δημητρός
Δανάη Κωνσταντέλλου – Στυλιανή
Μαριλένα Γιαννακίτσα – κυρά Μάρω
Ιστορία 6: “Αντιγόνη εις του Μπάυρον το κορμί” της Μαρίας Σπυράτου
Έπαιξαν (με σειρά εμφάνισης): Βαγγέλης Μαλλιαρίδης -Λουκάς
Αλίκη Βαρβαδούκα -Λενιώ
Πάνος Λασπάς – Λόρδος Μπάυρον
Ιστορία 7: “Να δούμε ποιος θα φαγωθεί” του Γιάννη Μπιρμπίλη
Έπαιξαν (με σειρά εμφάνισης): Γεωργία Αμπατζόγλου – Ποντίκι
Δανάη Κωνσταντέλλου – Γάτα
Παναγιώτα Σταυράκου – Σκύλος
Ιστορία 8: “Γιώργης” του Κώστα Αγγελάκη
Έπαιξαν (με σειρά εμφάνισης): Μαριλένα Γιαννακίτσα – Στυλιανή
Βαγγέλης Μαλλιαρίδης – Γιώργης
Ιστορία 9: “Όμοιες ζωές, όμοιοι θάνατοι” του Θανάση Μάρκουλη
Έπαιξαν (με σειρά εμφάνισης): Παναγιώτα Σταυράκου – Κατερίνα
Γεωργία Αμπατζόγλου – Σάρα
Χριστίνα Τζάνη – Κόρη
Ιστορία 10: “Εσύ που με κοιτάς” της Γιώτας Πανταζάτου
Έπαιξαν (με σειρά εμφάνισης): Αλίκη Βαρβαδούκα – Ηθοποιός
Πάνος Λασπάς – Κάμερα μαν
Ιστορία 11: “Το χρώμα της επανάστασης” της Μαρίας Σπυράτου
Έπαιξαν (με σειρά εμφάνισης): Μαριλένα Γιαννακίτσα – Κίτρινο
1970. Ο Ευγένιος Ιονέσκο, ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του Θεάτρου του Παραλόγου, γράφει «Το Παιχνίδι Της Σφαγής». Στο έργο αυτό, άνθρωποι-σύμβολα, άνθρωποι καθημερινοί, άνθρωποι-μαριονέτες, αναμετρώνται με τον τρόμο του θανάτου, τον εγκλεισμό, την εγκληματικότητα που γεννά η ασφυξία αυτού του εγκλεισμού, τον κοινωνικό ρατσισμό που βρίσκει άλλοθι για να κακοφορμίσει, την καχυποψία που βλέπει κάθε συνάνθρωπο ως φορέα θανάτου, την πολιτική που εκμεταλλεύεται τον τρόμο των πολιτών για να αλωνίσει στις ζωές τους, τον πανικό του αδιέξοδου… Αφορμή για όλα αυτά, μία αόρατη απειλή, ένας ιός, που ξεσπά ξαφνικά και αποδομεί όλες τις πτυχές της ύπαρξής τους.
50 χρόνια μετά και τα σύμβολα του μεγαλειώδους αυτού έργου, γίνονται ντοκουμέντα, καταγράφοντας με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες την καθημερινότητα που ζούμε τα δύο τελευταία χρόνια. Στεκόμαστε με δέος μπροστά στην ευφυία αυτού του ανατόμου της ανθρώπινης φύσης, σαν συμπρωταγωνιστές, σαν ήρωες εμείς οι ίδιοι στο θέατρο του παραλόγου.
Μαρία Ζερβού
Διδασκαλία ρόλων – σκηνοθεσία – μουσική επιμέλεια: Μαρία Ζερβού
Σκηνογραφία -επιμέλεια κοστουμιών:Οι μαθητές του Ἑργαστηρίου σκηνογραφίας’ που δίδαξε ο Ντέιβιντ Νεγρίν στην Καταπactή: Χριστίνα Αρμένη, Αγγελική Μουρελάτου, Ειρήνη Παστρικού
Σχεδιασμός φωτισμών:Οι μαθητές του Ἑργαστηρίου σχεδιασμού θεατρικών φωτισμών που δίδαξε η Κατερίνα Μαραγκουδάκη στην Καταπactή: Αιμιλία Ραδιώτη, Τάσος Μπατσιούλας
Πρόκειται για μια σύγχρονη διασκευή της Αντιγόνης του Σοφοκλή. Αρχίζει από την άρνηση του Ετεοκλή να παραδώσει τον θρόνο, ως όφειλε, στον αδελφό του Πολυνίκη. Αποτέλεσμα της άρνησης αυτής είναι η εκστρατεία του Πολυνίκη κατά του αδελφού του και της πατρίδας του. Οι δύο αδελφοί αλληλοσκοτώνονται και ο Κρέων βγάζει διάταγμα που απαγορεύει την ταφή του “προδότη” αδελφού Πολυνίκη. Η Αντιγόνη δεν μπορεί να δεχθεί αυτήν την απαγόρευση και από εκεί ξεκινάει το έργο μας.
Μετάφραση: Μάριος Πλωρίτης
Διδασκαλία ρόλων – σκηνοθεσία: Σωτήρης Δούβρης
Μουσική σύνθεση – πιάνο: Κατερίνα Θεοδωρέλου
Σκηνογραφία – ενδυματολογία:Οι μαθητές του Ἑργαστηρίου σκηνογραφίας’ που δίδαξε ο Ντέιβιντ Νεγρίν στην Καταπactή: Ευθυμία Κατσαρού, Νόρα Ποντίκη, Ανδρονίκη Τσαγκαράκου
Σχεδιασμός φωτισμών:Οι μαθητές του Ἑργαστηρίου σχεδιασμού θεατρικών φωτισμών που δίδαξε η Κατερίνα Μαραγκουδάκη στην Καταπactή: Στάθης Γκοργκόλης, Ιφιγένεια Πασχάλη
*Η παράσταση παρουσιάστηκε στις 24 και 25 Οκτωβρίου 2020 στο “Αθηνact” με ταυτόχρονο live streaming, από όπου προέκυψε και το συγκεκριμένο υλικό. Οι θεατές της παράστασης αντί για εισιτήριο, στήριξαν το έργο της κοινωνικής κουζίνας “Ο άλλος άνθρωπος ” φέρνοντας τρόφιμα ή καταθέτοντας οποιοδήποτε ποσό στον λογαριασμό ΕΤΕ GR7801100840000008460940235. Αν θελετε μπορείτε να συμβάλλετε και τώρα, μιας και οι ανάγκες δεν σταματούν ποτέ.
Γιοι και κόρες – μια παράσταση για την αναζήτηση της ευτυχίας
Του Γιάννη Καλαβριανού
Διδασκαλία ρόλων-σκηνοθεσία: Σωτήρης Δούβρης
Σκηνικά-κοστούμια: : (οι μαθητές του εργαστηρίου σκηνογραφίας της Καταπactής που διδάσκει ο David Negrin) Κατερίνα Θεοδωρέλου – Γιώργος Λαιμός
Φωτισμοί: (οι μαθητές του εργαστηρίου σχεδιασμού θεατρικών φωτισμών της Καταπactής που διδάσκει η Κατερίνα Μαραγκουδάκη) Μπάμπης Πίσχος – Γιώργος Μανουσάκης
Μουσική σύνθεση: ο μαθητής του Fakanas Art Music School στα πλαίσια της παρουσίασης του «Μουσική για θέατρο»: Δημήτρης Πικράκης
*Θερμότατες ευχαριστίες στον κύριο Γιάννη Καλαβριανό για την ευγενική παραχώρηση των δικαιωμάτων του έργου του.
*Η παράσταση παρουσιάστηκε στις 17 και 18 Οκτωβρίου 2020 στο “Αθηνact” με ταυτόχρονο live streaming, από όπου προέκυψε και το συγκεκριμένο υλικό. Οι θεατές της παράστασης αντί για εισιτήριο, στήριξαν το έργο της κοινωνικής κουζίνας “Ο άλλος άνθρωπος ” φέρνοντας τρόφιμα ή καταθέτοντας οποιοδήποτε ποσό στον λογαριασμό ΕΤΕ GR7801100840000008460940235. Αν θελετε μπορείτε να συμβάλλετε και τώρα, μιας και οι ανάγκες δεν σταματούν ποτέ.
Μουσικοί επί σκηνής: οι μαθητές του Fakanas Art Music School στα πλαίσια της παρουσίασης τους «Μουσική για θέατρο» Πιάνο: Μιχάλης Σαντοριναίος 2ο πιάνο: Ινώ Χρόνη Κιθάρα: Ανδρέας Δημητρέλης Τσέλο: Κλεοπάτρα Δαρδάλη Μπάσο: Γιώργος Παπαγιαννάκης Τρομπέτα: Γιώργος Σερασκέρης Σαξόφωνο: Ilia Samsonov Ντραμς: Τιμόθεος Πίσινος
*Η παράσταση παρουσιάστηκε στις 17 και 18 Οκτωβρίου 2020 στο “Αθηνact” με ταυτόχρονο live streaming, από όπου προέκυψε και το συγκεκριμένο υλικό. Οι θεατές της παράστασης αντί για εισιτήριο, στήριξαν το έργο της κοινωνικής κουζίνας “Ο άλλος άνθρωπος ” φέρνοντας τρόφιμα ή καταθέτοντας οποιοδήποτε ποσό στον λογαριασμό ΕΤΕ GR7801100840000008460940235. Αν θέλετε μπορείτε να συμβάλλετε και τώρα, μιας και οι ανάγκες δεν σταματούν ποτέ.
Ιούλιος 2019 – Μπλανς Ντυμπουά, βασισμένο στο Λεωφορείο ο Πόθος του Τέννεσσή Ουίλλιαμς
*Πρόκειται για μια διασκευή του «Λεωφορείο ο Πόθος» του Τέννεση Ουίλλιαμς. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι δεν έχει αλλαχθεί καθόλου το κείμενο. Για τα αφηγηματικά μέρη έχουν χρησιμοποιηθεί οι σκηνικές οδηγίες που παραθέτει ο συγγραφέας. Η βασική μας αλλαγή είναι ότι ο χώρος δράσης μεταφέρεται στο ψυχιατρείο που έχει εγκλειστεί η Μπλανς. Η ιστορία του έργου ξετυλίγεται μέσα από την αφήγηση της Μπλανς και τη δραματοποίηση των υπόλοιπων τροφίμων.
Τόπος: Νέα Ορλεάνη, στις όχθες του Μισισιπή. Εκεί φτάνει με το λεωφορείο ο πόθος η Μπλανς Ντυμπουά. Μια εύθραυστη, ώριμη γυναίκα που θα επισκεφτεί το σπίτι της αδερφής της Στέλλας για να την ενημερώσει για τα οικογενειακά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Εκεί θα συναντήσει και τον σύζυγο της Στέλλας, τον απότομο και σκληρό Στάνλευ Κοβάλσκι. Οι μεταξύ τους σχέσεις θα φέρουν εντάσεις και προβλήματα και έτσι θα αποκαλυφθούν μυστικά καλά κρυμμένα. Μετά από τη διαμονή της Μπλανς στο σπίτι τους κανείς και τίποτα δε θα είναι όπως πριν.
Ιούλιος 2019 – Αγαπητέ Θεέ του Έρικ Εμμάνουελ Σμιτ
Γράμματα ειλικρινή, αθώα και με χιούμορ. Παραλήπτης τους…ο Θεός. Αποστολέας ο Όσκαρ, ένα 10χρονο αγόρι. Ο Όσκαρ πάσχει από λευχαιμία, δεν πιστεύει στην ύπαρξη του Θεού και δεν του αρέσει το γράψιμο. Με αφορμή όμως ένα παιχνίδι που του μαθαίνει η αγαπημένη του νοσοκόμα, η κυρία Ροζ, το αγόρι θα ζήσει όλη του τη ζωή σε μικρό χρονικό διάστημα. Δώδεκα μέρες και δώδεκα επιστολές είναι αρκετές για να μας μάθουν το «μυστικό». Να κοιτάμε κάθε μέρα τον κόσμο, σαν να ήταν η πρώτη φορά.
Ένα εντελώς απίστευτο περιστατικό θα ζήσει ο Πατκαλιόσιν, ένας υπουργικός σύμβουλος κάπως άτολμος και συμβιβασμένος με τη ρουτίνα της ζωής του. Όταν αποφασίζει να παντρευτεί προσλαμβάνει την προξενήτρα Φιόκλα, για να τον φέρει σε επαφή με την κατάλληλη νύφη. Η νύφη Αγάθια Τυχόνοβνα όμως, δέχεται κι άλλους υποψήφιους γαμπρούς και έτσι ο Πατκαλιόσιν πρέπει να «παλέψει» για να την κερδίσει. Η Αγάθια διαλέγει τον γαμπρό, η μέρα του γάμου φτάνει όμως τα απρόοπτα δεν σταματούν…
Δυο γυναίκες και οι βιαστικοί άντρες της ζωής τους και ένας εραστής με παραπλανητική ταυτότητα-αφορμή για αυτοσκηνοθεσίες σε μια κωμωδία παρεξηγήσεων χωρίς τέλος, – ή καλύτερα, μ’ ένα τέλος μετέωρο-εισαγωγή σε μια καινούργια μοναξιά.
Ιούνιος 2018 – Ματωμένος Γάμος του Federico Garcia Lorca
Το τμήμα προχωρημένων του Εργαστηρίου μας ανέβασε στο Δημαρχείο Παλαιού Φαλήρου, την θεατρική παράσταση «Ματωμένος Γάμος» ένα από τα τρία τραγικά θεατρικά έργα του συγγραφέα Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα
Ιούνιος 2018 – Theloveproject2018 Final cut: “Μία όμορφη βασίλισσα”
Μια παρουσίαση από το νεοσύστατο το 2018 τμήμα του εργαστηρίου Καταπactή, βασισμένη στο στο δραματικό έργο «Η Βασίλισσα της Ομορφιάς», του ιρλανδικής καταγωγής συγγραφέα Μάρτιν ΜακΝτόνα.
Η «Διαθήκη» του Μάριου Ποντίκα μέσα από την Καταπactή.Το σατιρικό έργο «Διαθήκη» του θεατρικού συγγραφέα και πεζογράφου Μάριου Ποντίκα, ανέβηκε στην σκηνή του VAULT Theatre Plus από την στις 2, 3 και 4 Ιουνίου 2017.
Οι Ηλίθιοι «Ηλιθιότητα», Δημοτικό θέατρο Καλλιθέας
Η ηλιθιότητα ήταν η θεματική μας για το 2015. Στην μέση της χρονιάς κάναμε μια μικρή παρουσίαση με τίτλο “Περί ηλιθιότητας”, που περιελάμβανε μονολόγους διάσημων χαρακτήρων του παγκόσμιου ρεπερτορίου, αλλά και προσωπικές ιστορίες των συμμετεχόντων. “Ηλιθιότητα” λεγόταν και η παράσταση που ανεβάσαμε στο τέλος της χρονιάς. Το πρώτο μέρος του έργου περιελάμβανε αποσπάσματα από το “Σεμινάριο βλακείας” του Σάκη Σερέφα και το δεύτερο μέρος από το έργο “Οι Ηλίθιοι” του Νηλ Σάιμον. Μια έρευνα πάνω στην ανθρώπινη ηλιθιότητα σε δύο μέρη, ένα Ελληνικό κι ένα Αμερικάνικο, εξίσου ξεκαρδιστικά. Από τη μία ένας Εισηγητής που μας μιλά για την ανθρώπινη βλακεία που μας περιβάλλει, που ξεπροβάλλει από παντού, που είναι δίπλα αλλά ίσως και μέσα μας. Γι’ αυτήν ακριβώς την βλακεία που ο ίδιος ο Αϊνστάιν χαρακτήρισε ως το μοναδικό αναμφίβολα άπειρο πράγμα στον κόσμο. Από την άλλη ένα ολόκληρο χωριό ηλιθίων και ένας δάσκαλος που παλεύει να δώσει την απάντηση στην κατάρα της ηλιθιότητας. Ποιο είναι το νόημα της ζωής του ανθρώπου; Ίσως το ότι οι άνθρωποι γίνονται αυτό που είναι, δεν γεννιούνται!
Η ηλιθιότητα ήταν η θεματική μας για το 2015. Στην μέση της χρονιάς κάναμε μια μικρή παρουσίαση με τίτλο “Περί ηλιθιότητας”, που περιελάμβανε μονολόγους διάσημων χαρακτήρων του παγκόσμιου ρεπερτορίου, αλλά και προσωπικές ιστορίες των συμμετεχόντων. “Ηλιθιότητα” λεγόταν και η παράσταση που ανεβάσαμε στο τέλος της χρονιάς. Το πρώτο μέρος του έργου περιελάμβανε αποσπάσματα από το “Σεμινάριο βλακείας” του Σάκη Σερέφα και το δεύτερο μέρος από το έργο “Οι Ηλίθιοι” του Νηλ Σάιμον. Μια έρευνα πάνω στην ανθρώπινη ηλιθιότητα σε δύο μέρη, ένα Ελληνικό κι ένα Αμερικάνικο, εξίσου ξεκαρδιστικά. Από τη μία ένας Εισηγητής που μας μιλά για την ανθρώπινη βλακεία που μας περιβάλλει, που ξεπροβάλλει από παντού, που είναι δίπλα αλλά ίσως και μέσα μας. Γι’ αυτήν ακριβώς την βλακεία που ο ίδιος ο Αϊνστάιν χαρακτήρισε ως το μοναδικό αναμφίβολα άπειρο πράγμα στον κόσμο. Από την άλλη ένα ολόκληρο χωριό ηλιθίων και ένας δάσκαλος που παλεύει να δώσει την απάντηση στην κατάρα της ηλιθιότητας. Ποιο είναι το νόημα της ζωής του ανθρώπου; Ίσως το ότι οι άνθρωποι γίνονται αυτό που είναι, δεν γεννιούνται!
Η παράσταση που ανεβάσαμε το 2014 στο Δημοτικό θέατρο Καλλιθέας περιελάμβανε τρία έργα: ‘Ποιός ανακάλυψε την Αμερική’ της Χρύσας Σπηλιώτη, ‘Πρόταση Γάμου’ του Άντον Τσέχοφ και ‘Δεσποινίς Τζούλια’ του Αουγκούστ Στρίντμπεργκ. Κοινός παρανομαστής των τριών, η επιβολή εξουσίας. Και στις τρεις ιστορίες μας, οι ήρωες εναλλάσσονται συνεχώς, από τη θέση του εξουσιαστή, σε αυτήν του εξουσιαζόμενου. Οι, κατά τα φαινόμενα τουλάχιστον, καλά οργανωμένες ζωές τους ανατρέπονται. “Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι μπορούν να αντέξουν τις αντιξοότητες, αλλά αν θες να δοκιμάσεις το χαρακτήρα ενός ανθρώπου, δώσ’ του εξουσία.” (Αβραάμ Λίνκολν, πρόεδρος ΗΠΑ, 1809-1865)
Το 2014 ανεβάσαμε το πρώτο μας έργο με τίτλο “ΚΟΙΤΑ”,στον πολυχώρο του Δημαρχείου Παλαιού Φαλήρου. Μια σπονδυλωτή παράσταση με σκηνές από το ελληνικό αλλά και το παγκόσμιο ρεπερτόριο, καθώς και εμβόλιμες εξομολογήσεις, σε μορφή μονολόγων, που είχαν δημοσιευθεί στο imerologioanergou.gr.“ Ένα 24ωρο γεγονότων της εποχής που τρέχει μπροστά από τα μάτια μας και μας αφήνει με αναπάντητα ερωτήματα καθημερινά. “Κοίτα” λοιπόν πως έχουν τα πράγματα γύρω σου, “Κοίτα” πώς άλλαξαν οι συνήθειες σου, ο τρόπος σκέψης σου, πώς έχει φορέσει μια μάσκα και κρύβεις το αληθινό σου πρόσωπο. Το πρόσωπο σου, θλιμμένο, απογοητευμένο και συμβιβασμένο σε μια κοινωνία που σε καθοδηγεί. “Κοίτα” όμως και ποια θα είναι η επόμενη κίνηση σου αφού έρθεις σε επαφή με την πραγματικότητα του σήμερα που ζεις.”, έγραψε πολύ εύστοχα η Μελίνα Ταρασίου στο πρόγραμμα της παράστασης.
We use cookies to enhance your experience while using our website. If you are using our Services via a browser you can restrict, block or remove cookies through your web browser settings. We also use content and scripts from third parties that may use tracking technologies. You can selectively provide your consent below to allow such third party embeds. For complete information about the cookies we use, data we collect and how we process them, please check our Privacy Policy
